Today I came across my neighbour on his morning walk. Our dogs know each other well and were busy playing when we walked back to the little village. He wanted to know if everything went well and what we actually were doing. I told him of the vegetable garden and forgotten vegetables, the herb garden and the large stones that we find. The idea of a Zen garden seemed to difficult to put across, this is partly a language problem, but in part it is the difference between his practical view of the land and my more aesthetic look. We chatted more about the excellent quality of the soil and the beautiful weather. That where I go down to the garden, the neighbour went further up to the village, his dog followed him and my pack was walking down with me, I was halfway the narrow path when the neighbour looked over his shoulder and yelled: "Oh those tiles that you dig up, there are from the old sheep pen." I walked further down and took off my warm sweater, draped over the pile of tiles, looked around and saw the garden again with new eyes.
Mysterie opgelost
Vandaag kwam ik de buurman tegen op zijn ochtend wandeling. Onze honden kennen elkaar goed en waren druk aan het ravotten toen we terug liepen naar het kleine dorp. Hij wilde graag weten of het allemaal goed ging en waar we nou eigenlijk mee bezig waren. Ik vertelde hem van de groente tuin en de vergeten groenten, van de kruidentuin en de grote stenen die we vinden. Het idee van een zen tuin leek niet helemaal over te komen, voor een deel een taal probleem, voor een deel het verschil tussen zijn praktische kijk op het land en ik met mijn meer esthetischere blik. We keuvelde verder over de prima kwaliteit van de grond en het aanhoudende prachtige weer. Daar waar ik naar beneden moet naar de tuin liep de buurman verder omhoog naar het dorp, zijn hond volgde hem en mijn roedel liep met mij mee naar beneden, ik was al halverwege het smalle pad toen de buurman over z´n schouder keek en riep: “oja die dakpannen die je telkens vind zijn van de oude schapen stal.” Ik liep verder naar beneden deed m’n warme trui uit en drapeerde die over de stapel dakpannen, keek rond en zag de tuin weer met nieuwe ogen.
Mystère résolu
Aujourd'hui, je suis trouverez mon voisin de sa promenade matinale. Nos chiens se connaissent bien et ont été occupés à jouer lorsque nous sommes retournés au petit village. Il voulait savoir si tout s'est bien et ce que nous faisions. Je lui ai dit du potager et des légumes oubliés, le jardin d'herbes aromatiques et les grosses pierres que nous trouvons. L'idée d'un jardin zen semblait difficile à faire passer, c'est en partie un problème de langue, mais en partie il est la différence entre sa vision pratique de la terre et mon regard plus esthétique. Nous avons bavardé plus sur l'excellente qualité du sol et le beau temps. C'est là où je descends dans le jardin, le voisin est allé plus loin vers le village, son chien le suivait et mon pack marchait avec moi, j'étais à mi-chemin du sentier étroit quand le voisin regardé par-dessus son épaule et a crié: "Oh ces tuiles qui vous creusez, il ya de la bergerie ancienne. " J'ai marché plus bas et enlevé mon chandail chaud, drapée sur le tas de tuiles, a regardé autour et a vu le jardin avec de nouveaux yeux.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten